Azahar czat ruletka powstał z martwych, i chcą go wirusowe prosto pod nos

Ruch rośnie trzykrotnie każdego roku, firma mówi

Azahar jest aplikacją mobilną, próbując wskrzesić tę starą szkołę czat wideo nowej generacji i to już sprzedał się pod nosemW ciągu trzech lat po uruchomieniu Azahar, koreańska firma za nim, hiper połączenia, roszczeń aplikacja osiągnęła milion pobrań w więcej niż krajów i zrobili miliard gier między użytkownikami. Założenie jest proste: podłącz nowy czat partnerów jeden na jeden, i machnięcia, aby zrobić nową grę, jeśli nie podoba ci się obecny.

W przeciwieństwie do Chatroulette, z której mało co zrobił poza wideo i tekstowej komunikacji z przypadkowymi nieznajomymi, Azahar pozwala dodawać kontakty lubisz, więc można ponownie komunikować się i przynosi w dzisiejszym czacie wyrażenia, jak etykiety i filtry.

Mj mówi, że to pieniądze od samego początku, użytkownicy, którzy kupują"perełki"jej waluta w aplikacji, aby odblokować filtrów, więc mogą wybierać partnerów czat z podziałem według regionów i płci. Po wybuchu nagłej popularności w Tajwanie, że promował swój globalny ranking w Google play, Azahar twierdzi, że osiągnął milion użytkowników w ciągu ośmiu tygodni od momentu opublikowania i dolarach, miesięczny dochód mniej niż sześć miesięcy. Według danych z czujnika wieży, Azar był top-zarobki niezależnych aplikacji na całym świecie na Google Play. Jak Chatroulette, Azahar też próbuje przezwyciężyć problem ochrony niewinnych od nie takie niewinne.

I dlatego, że Azahar stara się dopasować obcych razem w przeciwieństwie do większości serwisów społecznościowych, występuje ryzyko przypadkowego zdjęcia członków nadal się nagrzewa.

Można też kłamać w twoim wieku na aplikację tak, że minimalny limit aplikacji w wieku kilku nieistotny jako bariera przeciwko obraźliwe treści. Zaznaczył, że za procent użytkowników Azahar nie przebiega według wieku w świecie, i aplikacja zapisuje nieletnich i dorosłych oddzielnie dla gier. Ostatecznie, aplikacja ma na celu stworzenie soczewek dla świata, dla ludzi w krajach słabo rozwiniętych, które nie mogą mieć możliwość podróżowania.